Ewa Błaszczyk wiek - wybitna aktorka i działaczka społeczna

Najważniejsze fakty o Ewie Błaszczyk

• Pochodzenie: Urodzona w Warszawie 15 października 1955 roku, córka Klementyny z Golińskich i Jana Błaszczyka, siostra Romana Błaszczyka
• Edukacja: Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 171, XI Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Reja oraz PWST w Warszawie (1978)
• Rodzina: Żona pisarza Jacka Janczarskiego (zm. 2000), matka bliźniaczek Aleksandry (w śpiączce od 2000) i Marianny
• Działalność społeczna: Współzałożycielka Fundacji "Akogo?" (2002) i inicjatorka Kliniki "Budzik" (otwarta 7 grudnia 2012)
• Kariera artystyczna: Aktorka teatralna (Teatr Współczesny, Ateneum, Powszechny), filmowa ("Nadzór", "Hanussen") i telewizyjna ("Zmiennicy", "Dom"), piosenkarka wykonująca utwory Osieckiej, Kleyffa i Soyki
• Nagrody: Brązowe Lwy Gdańskie, Wiktory (1989), Doroczna Nagroda Ministra Kultury (2022)
• Odznaczenia: Order Uśmiechu, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Gloria Artis, Medal Świętego Brata Alberta

Ile lat ma Ewa Błaszczyk?

Ewa Błaszczyk przyszła na świat 15 października 1955 roku w Warszawie. Obecnie artystka ma age lat. Pomimo upływu czasu, nieustannie angażuje się zarówno w działalność artystyczną, jak i społeczną, udowadniając, że wiek nie stanowi bariery dla aktywności i zaangażowania w ważne społecznie inicjatywy.

Jak kształtowały się młodzieńcze lata i edukacja artystki?

Dzieciństwo i młodość Ewy Błaszczyk związane są nierozerwalnie z Warszawą. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej nr 171, a następnie kontynuowała naukę w prestiżowym XI Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Reja. Jej artystyczna droga rozpoczęła się w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończyła w 1978 roku. Już podczas studiów zdradzała nieprzeciętny talent, co zapowiadało bogatą karierę sceniczną.

Jak rozwijała się jej kariera teatralna i muzyczna?

Po dyplomie związała się z Teatrem Współczesnym w Warszawie, rozpoczynając imponującą karierę sceniczna. W kolejnych latach współpracowała z czołowymi scenami:

• Teatr Mały i Teatr na Woli w Warszawie
• Teatr Powszechny i Teatr Ateneum w stolicy
• Teatr Wielki w Poznaniu

Współpracowała z wybitnymi reżyserami: Jerzym Satanowskim, Zbigniewem Brzozą, Krzysztofem Warlikowskim i Grzegorzem Bralem. Jej międzynarodowe dokonania obejmują występy w Budapeszcie ("Zachodnie wybrzeże") i paryski debiut jako Meszulach w "Dybuku". Równolegle rozwijała karierę piosenkarską:

• Wykonywała utwory Agnieszki Osieckiej, Jacka Kleyffa, Stanisława Soyki i zespołu Dżem
• Uczestniczyła w koncertach poświęconych Osieckiej i przeglądach piosenki aktorskiej we Wrocławiu
• W repertuarze miała nawet piosenki Marleny Dietrich

Jakie role przyniosły jej popularność w filmie i telewizji?

Szerszej publiczności dała się poznać dzięki rolom telewizyjnym, szczególnie jako Kasia Piórecka w kultowych "Zmiennikach" (1986-1987) oraz Zofia Furman w serialu "Dom". Jej filmografia obejmuje współpracę z najwybitniejszymi reżyserami:

W późniejszych latach wcielała się w postać Konstancji Łubieńskiej w serialu "Niepewność". Jej wkład w kulturę został uhonorowany odciskiem dłoni w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach.

Jakie tragiczne wydarzenia wpłynęły na jej działalność społeczną?

Przełomowym rokiem okazał się 2000, kiedy doświadczyła podwójnej tragedii: śmierci męża Jacka Janczarskiego na tętniaka aorty oraz wypadku córki Aleksandry, która zapadła w śpiączkę. Te wydarzenia stały się impulsem do założenia w 2002 roku Fundacji "Akogo?" wraz z księdzem Wojciechem Drozdowiczem. Głównym celem fundacji było utworzenie specjalistycznej kliniki dla dzieci w śpiączce. Proces realizacji tego celu przebiegał etapami:

1. Inicjatywa budowy kliniki w 2002 roku
2. Wmurowanie kamienia węgielnego w 2007 roku z udziałem Marii Kaczyńskiej
3. Otwarcie Kliniki "Budzik" 7 grudnia 2012 przy Centrum Zdrowia Dziecka

Placówka stała się pionierskim ośrodkiem neurorehabilitacji dziecięcej w Polsce, dając nadzieję setkom rodzin. Wcześniej, w 2005 roku, Błaszczyk zaangażowała się politycznie, wspierając Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich jako członek Honorowego Komitetu Poparcia.

Jakie wyróżnienia otrzymała za swoją działalność?

Za wieloaspektową działalność Ewa Błaszczyk została uhonorowana licznymi odznaczeniami państwowymi i branżowymi:

• Nagrody artystyczne: Wiktory (1989), Brązowe Lwy Gdańskie (1985), Doroczna Nagroda Ministra Kultury (2022)
• Ordery państwowe: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis
• Odznaczenia społeczne: Order Uśmiechu, Medal Świętego Brata Alberta (2006), Order Ecce Homo (2007)
• Wyróżnienia specjalne: Medal Serce Ziemi (2014), Medal Solidarności Społecznej (2015), Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka (2018), Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2023)
• Tytuły: Polka Roku (2006), Nagroda im. Stefana Treugutta (2007)

Uroczystość wręczenia Medalu Solidarności Społecznej w 2015 roku zgromadziła liczne osobistości, w tym Bruno Duthoit, Władysława Kosiniaka-Kamysza, Dariusza Sapińskiego, Irenę Wóycicką oraz księdza kardynała Kazimierza Nycza.

Jakie są pozasceniczne pasje i dokonania artystki?

Oprócz działalności aktorskiej i charytatywnej, Błaszczyk z powodzeniem realizuje się jako autorka. Jej literacki dorobek obejmuje:

• "Wszystko jest takie kruche" (wyd. Edycja Świętego Pawła)
• "Wejść tam nie można" (wyd. Społeczny Instytut Wydawniczy Znak)

W latach 80. mieszkała i tworzyła za granicą, głównie w Wiedniu i Niemczech, co wzbogaciło jej artystyczne doświadczenia. Występowała na międzynarodowych scenach, w tym w Budapeszcie i Paryżu, a także regularnie uczestniczyła w Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.

Podsumowanie: Artystyczny talent w służbie najbardziej potrzebującym

Ewa Błaszczyk, urodzona 15 października 1955 roku w Warszawie, obecnie mająca age lat, stworzyła unikalne połączenie kariery artystycznej z heroicznym zaangażowaniem społecznym. Od dzieciństwa w stolicy, przez edukację w PWST, po role w kultowych produkcjach jak "Zmiennicy" i "Dom" - jej droga artystyczna imponuje różnorodnością. Jednak prawdziwym pomnikiem jej życia stała się reakcja na osobistą tragedię: stworzenie Fundacji "Akogo?" i Kliniki "Budzik", które zmieniły losy setek dzieci. Uhonorowana licznymi orderami i nagrodami, pozostaje symbolem niezwykłej siły charakteru, która potrafiła ból przemienić w nadzieję dla innych. Jej biografia to świadectwo, że prawdziwe dziedzictwo artysty wykracza poza scenę i ekran, znajdując najgłębszy wyraz w bezinteresownym służeniu potrzebującym.