Przeciwwskazania i skutki uboczne terapii tlenowej – co trzeba wiedzieć?

Zaktualizowano

Terapia tlenowa, zwana również tlenoterapią hiperbaryczną, polega na oddychaniu podwyższonym ciśnieniem tlenu w specjalnej komorze hiperbarycznej. Jest stosowana w leczeniu wielu schorzeń, jednak jak każda metoda medyczna, wiąże się z pewnymi zagrożeniami. W artykule przyjrzymy się bliżej przeciwwskazaniom i potencjalnym skutkom ubocznym terapii tlenowej.

Przeciwwskazania bezwzględne

Istnieją bezwzględne przeciwwskazania do stosowania terapii tlenowej. Do najważniejszych należą:

  • choroby płuc związane z uwięzieniem gazów (rozedma, emfizem)
  • nieleczone odmy opłucnowe
  • niekontrolowane napady padaczkowe
  • przebyte urazy płuc z powikłaniami

W przypadku występowania tych schorzeń terapia tlenowa jest absolutnie przeciwwskazana, gdyż może prowadzić do zagrażających życiu powikłań.

Inne przeciwwskazania

Oprócz bezwzględnych istnieją również względne przeciwwskazania do terapii tlenowej:

  • ciąża
  • ostre infekcje górnych dróg oddechowych
  • niewydolność oddechowa
  • nadczynność tarczycy
  • klaustrofobia

W tych przypadkach terapia tlenowa może być zastosowana po starannej ocenie stanu pacjenta i bilansie korzyści do ryzyka.

Potencjalne skutki uboczne

Terapia tlenowa niesie ze sobą ryzyko wystąpienia działań niepożądanych:

  • uraz ciśnieniowy ucha środkowego i zatok
  • zapalenie płuc
  • drgawki tlenowe
  • zmiany wzrokowe i słuchowe
  • nudności, wymioty

Aby zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań, terapia tlenowa musi być prowadzona zgodnie ze sztuką lekarską, przez odpowiednio przeszkolony personel, z zachowaniem reżimu sanitarnego. Pacjent powinien być też poinformowany o ewentualnych działaniach niepożądanych.

Terapia tlenowa niesie ze sobą ryzyko powikłań, dlatego nie może być stosowana u osób z pewnymi schorzeniami. Nawet u pozostałych chorych wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności i stałego nadzoru lekarskiego. Pacjenci powinni być świadomi zarówno korzyści, jak i zagrożeń związanych z tą metodą leczenia. Warto rozważyć jej lżejszą formę - w komorze normobarycznej.